Laatste werkdag en naar de kapper

Het is inmiddels alweer bijna een week geleden dat ik (voorlopig) voor het laatst op kantoor was. Ik stuurde nog een mailtje, leverde mijn laptop en auto in en zei gedag tegen mijn collega's. Wel gek een gek idee hoor... Het was een dag waar ik lang naar uit had gekeken, maar toen het een keer zo ver was, vond ik het toch best wel spannend. Waarom? Tja, ik wist het ook niet zo goed. Maar ik vermoed dat het het besef was, dat het echt wel heel dicht bij komt.

Bij mijn afscheidsrondje kreeg ik ook regelmatig de vraag wat ik in die twee-en-een-halve week allemaal wilde doen. Vooral de laatste dingetjes voorbereiden en nog verschillende afspraakjes met familie en vrienden om elkaar nog een keer te zien voordat we weg gaan. En daarnaast wilde ik ook gewoon alvast wat rustig aan doen, om in de stemming te komen zeg maar.

De eerste week is alleen al omgevlogen... Ik heb ook al best wel wat kunnen doen; de eerste afspraken, een paar voorbereidingen en ook lekker uitslapen. Maar als ik bedenk wat er nu ook nog allemaal moet gebeuren, dan had nog een extra weekje vrij ook geen kwaad gekund... Volgende week moet er dus toch maar een tandje bij! Voordeel is wel, dat Mathijs dan ook vrij is en we veel dus samen op kunnen pakken :)

Eén van mijn afspraken deze week was de kapper. Zoals een aantal van jullie vast weten, was ik al een tijdje haarlengte aan het sparen met het idee dat ik dat vóór mijn reis af zou laten knippen om te doneren. Dat zou twee vliegen in één klap zijn: een makkelijk en onderhoudsvriendelijk kapsel voor tijdens mijn reis én natuurlijk haar doneren zodat iemand anders daar ook plezier van kan hebben.

Gister was het dan zo ver. Eerst twee vlechten en dan de schaar erin... Gelukkig heb ik zelfs na het doneren van 27cm aan haar nog steeds een redelijke lengte over. Ik ben zelf best wel blij met het resultaat, al moet het wel echt wennen hoor!

En nu maar hopen dat er iemand anders heel blij van zal worden :)